“Dames, Alstublieft”. De vier dames buigen naar de uitvaartkist op mijn commando. “Dames, pakt u vast, tilt u op”. Met z’n vieren pakken wij de kist op, zetten hem op de schouders en lopen in een volle kerk naar voren, kippenvel.
Kiezen voor de uitvaartbranche op je 23e, dat doet niet iedereen en dat merk ik ook aan de reacties zoals: “oh, ik zou dat echt niet kunnen…” of “jeetje, wat knap”.
Als er wordt gevraagd wat ik naast mijn studie doe, vertel ik vol trots over mijn bijbaan in de uitvaartbranche. Van het schouderen van een kist op een van de mooiste uitvaartlocaties die ik heb mogen zien, tot het inschenken van een kop koffie in een van de meest intieme koffiekamers. Ik vind het geweldig.
Wat ik het mooiste vind aan de uitvaart?
Je komt mensen tegen op het meest emotionele moment in hun leven en het is aan mijn collega’s en mij om dit moment met warme gevoelens te herinneren. Perfect bestaat niet zeggen ze, maar ik vind dat een uitvaart perfect moet zijn tot in elk detail. Juist de kleine details herinnert de familie zich.
Waarom heb ik hiervoor gekozen?
Toen ik 3,5 jaar geleden in Breda kwam wonen, studeerde ik nog voor Hbo Verpleegkunde. Tijdens stages op mijn vorige opleiding, Mbo Verpleegkunde, was ik altijd zeer geïnteresseerd in de laatste levensfase van mijn patiënten/cliënten/bewoners. Ik kon het nooit goed afsluiten voor mijn gevoel, omdat de overledene wordt opgehaald en ik hierna niks meer hoor. Ook had ik veel vragen over hoe het nu verder zou gaan.
Via de Facebook-pagina van mijn studiocomplex kwam er 3 jaar geleden een oproep voor een bijbaan als drager. Hier heb ik op gereageerd en een dag later stond ik in een driedelig pak als draagster op een uitvaart.
Nu, zo’n 180 diensten verder, heb ik zoveel mooie ervaringen in de uitvaart dat ik dit graag wil delen.
Mooi dat je dit doet, kan me voorstellen dat dit voldoening geeft!!
Wauw meisie
Zo trots op jou.
En wat zou ik blij zijn met jou aan mijn zijde in zo.n droevige maar bijzondere tijd